[...] <<Όχι, ήταν ανθρώπινο. Δε θα 'πρεπε να προσβάλεις τα κτήνη, χρησιμοποιώντας τόσο άσχημα αυτή τη λέξη. Δεν το αξίζουν>>. Και συνέχισε: <<Έτσι είναι η αχρεία ράτσα σας -συνέχεια λέει ψέματα, συνέχεια διεκδιεκεί αρετές που δεν έχει, συνέχεια τις αρνιέται στα πιο νοήμονα ζώα, που μόνο αυτά τις έχουν. Κανένα κτήνος δε φέρεται σκληρά -αυτό είναι μονοπώλιο εκείνων που έχουν την Αίσθηση της Ηθικής. Όταν ένα κτήνος προκαλεί πόνο, το κάνει από άγνοια. Δεν είναι κακό, δεν υπάρχει η έννοια του κακού γι' αυτό. Και δεν προκαλεί πόνο για να ευχαριστηθεί -μόνο ο άνρθωπος το κάνει αυτό, εμπνευσμένος απ' τη μπάσταρδη Αίσθηση της Ηθικής του! Μια αίσθηση που σκοπός της είναι να τον βοηθά να διακρίνει το καλό και το κακό, με την ελευθερία να διαλέξει ποιό από τα δύο θα κάνει. Αλλά πού είναι το πλεονέκτημα; Συνέχεια διαλέγει, κι εννιά φορές στις δέκα προτιμά το κακό. Δε θα 'πρεπε να υπάρχει το κακό. Κι αν δεν υπήρχε η Αίσθηση της Ηθικής, δε θα υπήρχε ούτε αυτό. Κι όμως, είναι τόσο παράλογος, που δεν είναι ικανός να καταλάβει ότι η Αίσθηση της Ηθικής τον κατεβάζει στο χαμηλότερο επίπεδο των έμψυχων όντων, κι είναι εξευτελιστικό να την έχει κανείς.>>[...]
Απόσπασμα από το βιβλίο <<Ο Μυστηριώδης Ξένος>> του Μάρκ Τουέην.
Απόσπασμα από το βιβλίο <<Ο Μυστηριώδης Ξένος>> του Μάρκ Τουέην.
