Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Απολογισμός της ημέρας

Μετά από το τετραήμερο των εκλογών, γυρίζω στη σχολή και παρατηρώ, υπηρέτες κομμάτων που ανήκουν στις αντίστοιχες παρατάξεις της σχολής να λένε ψέματα ως προς το τι ψήφισαν(δήθεν κάτι διαφορετικό από το κόμμα στο οποίο αντιστοιχεί η παράταξή τους) προφανώς για να ενισχύσουν τη θέση τους στις προσεχείς φοιτητικές εκλογές, καθώς και φοιτητές να λένε ψέματα για τους λόγους για τους οποίους δεν συμμετείχαν στις εκλογές, ενώ άλλοι να δηλώνουν πολύ φυσικά πως προτίμησαν να κοιμηθούν αντί να ψηφίσουν.
Και εκεί που γυρίζω σπίτι με το λεωφορείο και σκέφτομαι διάφορα κλισέ όπως, ποιο είναι το μέλλον της χώρας με εικοσάχρονους που έχουν τέτοια συμπεριφορά και απόψεις, ακούω τη στιχομυθία δύο ανθρώπων γύρω στα σαράντα, να λένε πως δεν αξίζει να ψηφίσεις, πως μόνο μια δικτατορία θα μας σώσει, πως πρέπει οι πολίτες να οπλοφορούν όταν πηγαίνουν σε διαδηλώσεις, να κάνουν διάφορες προτάσεις βίαιες κατά πολιτικών, ενώ ο ένας περιέγραφε με μεγάλη περηφάνια πως ξοδεύει τη σύνταξη της μητέρας του σε ένα από studio της Οδού Πειραιώς.
Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που αυτοί οι άνθρωποι διεκδικούν το δικαίωμα διαμαρτυρίας ενάντια στην κυβέρνηση και την πολιτική της.